Kliknij tutaj --> 🐩 pomidory i papryka w jednym tunelu
Pomidorki koktajlowe chyba już nie obiją, ale daje im jeszcze szanse gdybyście zauważyli coś niepokojącego w moich uprawach to prośba o radę, bo ja jesXze mogę coś przeoczyć i będzie katastrofa Pozdrowienia i piękne pomidory macie Pomidorki które chyba nie przeżyją Pomidory które będę dziś na wyższe kijki wiązać Papryka
Pomidory i papryka potrzebują też dużo wody, dlatego powodem braku owoców może być też susza i choroby grzybowe (szczególnie u pomidorów). Dlatego systematycznie, lecz umiarkowanie podlewajmy rośliny, a w razie potrzeby chrońmy je przed chorobami (preparatami ekologicznymi np. z drożdży lub środkami ochrony roślin np. Miedzian 50
Informacje Pomidory na zimę - pieczone, suszone, mrożone na sypko. Jak przechowywać pomidory? Miłośnicy przetworów z pewnością mają tysiące pomysłów na to, jak wykorzystać sezonowe produkty.
Sławomir Mechacki prezentował odmiany pomidorów firmy HM. Clause do uprawy w nieogrzewanych tunelach foliowych. Powierzchnia gospodarstwa wynosi 2 hektary, większą jej część zajmują nieogrzewane tunele foliowe. Rozsada – przygotowywana samodzielnie – została posadzona w nich od 25 do 27 kwietnia. Ten sezon nie był łatwy w
Pomidory i papryka wymagają podobnych warunków glebowych i klimatycznych, więc dobrze się zgrają obok siebie. Jednak warto pamiętać, że pomidory i papryka należą do tej samej rodziny (psiankowatych), co oznacza, że mogą być podatne na te same choroby, takie jak np. zaraza ziemniaczana, dlatego ważne jest, aby monitorować ich stan
Music Du Film Rencontre Avec Joe Black.
Warto jeść pomidory, bo są smaczne, soczyste i zdrowe. Zawierają wapń, żelazo, magnez, fosfor, potas, witaminę C, A i E, a także likopen. Ten ostatni to organiczny związek chemiczny o działaniu przeciwutleniającym. Najwięcej likopenu mają pomarańczowe i czerwone warzywa, a pomidory są jego głównym źródłem. Co ciekawe, nie ginie on przy obróbce cieplnej. W przetworach jest go nawet 2-3 razy więcej niż w świeżych pomidorach. Jako przeciwutleniacz likopen opóźnia procesy starzenia, ponieważ neutralizuje wolne rodniki. Aby zapewnić sobie i rodzinie smaczne owoce pomidorów, warto uprawiać je w tunelu foliowym. Ciepło w tunelu Uprawa pomidorów pod folią ma wiele zalet. Tunel zapewnia pomidorom ciepło do wzrostu, chroni przed wiatrami i deszczem, stanowi barierę dla szkodników. W środku lata, pomidory będą się rozwijać przy odpowiednim świetle, cieple, nawadnianiu i nawożeniu. Aby zapewnić optymalne warunki uprawy pomidorów, należy zbadać kwasowość gleby (pH powinno być w granicach od 6,0 do 6,5). Dobrze jest zastosować kwaśny torf (worek 80 l) ‒ 2 worki na 12 m2 oraz 10 g siarki na 1 m2. Pomidor lubi glebę lekko kwaśną, wtedy prawidłowo rośnie i wydaje dorodne, smaczne owoce. Po zastosowaniu torfu i siarki glebę należy zagrabić i przekopać na głębokość 20 cm. Pamiętajmy również o nawożeniu organicznym (kompost lub obornik). Dobrze je zastosować jesienią po zbiorach. Nawozy organiczne wzbogacają glebę w makro- i mikroelementy. Pomidory z silnej rozsady Uprawa pomidorów w tunelu foliowym udaje się, jeżeli mamy silną, zdrową rozsadę, którą możemy sami wyhodować. Czas przygotowania rozsady pomidora tunelowego trwa 6-8 tygodni. Nasiona pomidorów wysiewamy do skrzynek wzdłuż dłuższej krawędzi. Termin siewu to początek marca. Do wysiewu nasion najlepiej użyć ziemi do wysiewu warzyw, nasiona przykryć 0,5 cm warstwą ziemi lub piasku. Skrzynki należy przykryć folią, aby zapewnić odpowiednią temperaturę i wilgotność. Nasiona pomidorów kiełkują już po 4-8 dniach, optymalna temperatura wzrostu roślin to 25-26 °C. Po około dwóch tygodniach przystępujemy do pikowania rozsady. Wilgotność powietrza dla pomidora to 60%. Sadzonki są wtedy zdrowe, silne i wyrośnięte. Sadzonka przywiązana sznurkiem Po 6-8 tygodniach sadzimy pomidory do wcześniej przygotowanej gleby w rozstawie 60x70 cm dla odmian silnie rosnących, dla słabiej – 50x60 cm, na głębokość ok. 20 cm. Każdą sadzonkę pomidora przywiązujemy sznurkiem do konstrukcji zrobionej z drutu przy górnej czaszy namiotu foliowego. W czasie wegetacji musimy zwrócić uwagę na ingerencję chwastów, należy je sukcesywnie usuwać. Podlewamy pomidory najlepiej wodą odstaną, lekko ogrzaną w zbiornikach (deszczówka) co 3‒4 dni. Do piątego grona Na bieżąco wycinamy dzikie pędy (te wyrastające z międzywęźli) i nadmiar liści. Uprawę pomidorów prowadzimy na jednym lub dwóch pędach do czwartego, piątego grona. Uprawa pomidorów wymaga odpowiedniego nawożenia Możemy zastosować nawożenie roztworem gnojowicy z pokrzywy (1 litr gnojówki na 10 litrów wody). Ma ona również właściwości grzybobójcze, co 10 dni lub nawozy dolistne. Aby mieć zdrowe, piękne owoce, musimy zwracać szczególną uwagę na zdrowotność roślin. W razie wystąpienia objawów należy zastosować środki ochrony roślin. Owoce pomidorów mogą atakować choroby grzybowe i wirusowe, do których należą zaraza ziemniaczana, alternarioza – sucha plamistość liści, zgorzel podstawy łodygi i brunatna zgnilizna owoców pomidora, szara pleśń czy rak bakteryjny. Najbardziej charakterystyczne objawy tej choroby pomidorów występują na zielonych, niedojrzałych jeszcze owocach. Pojawiają się na nich duże, twarde, brunatne plamy, sięgające w głąb miąższu. Porażone owoce nie dojrzewają i opadają. Zwalczanie chorób Zaraza ziemniaka Rozpoczynamy po zauważeniu pierwszych objawów. Z zarazą ziemniaka możemy walczyć domowymi sposobami, stosując opryski wywarem z pokrzyw lub skrzypu polnego. W okolicy upraw pomidora warto sadzić szałwię lekarską i lawendę. Ich olejki eteryczne ograniczają występowanie choroby. Pomidory są roślinami o dużych potrzebach pokarmowych i podatnymi na choroby grzybowe. Dlatego tak ważne jest regularne nawożenie i stosowanie profilaktycznych oprysków. Przy silnym porażeniu stosujemy ochronę chemiczną. Najskuteczniejszymi środkami ochrony w walce z zarazą ziemniaka są Amistar 250 SC (stosować w uprawie polowej w ilości 10 ml rozpuszczone w 8 litrach wody/100 m²) oraz Amistar Opti 480 SC (stosować w uprawie pod osłonami w ilości 20-25 ml na 10 litrów wody). Preparaty te warto stosować naprzemiennie z innymi fungicydami. Pozostałe polecane środki ochrony przeciwko zarazie to Acrobat MZ 69 WG (pod osłonami w ilości 30 g na 10 l wody), Cabrio Duo 112 EC (20-25 ml na 2-10 l), Signum 33 WG (stosujemy 2 g środka na litr wody) oraz Miedzian 50 WP. Alternarioza pomidora (sucha plamistość liści) Wywoływana przez grzyb Alternaria solani, poraża przede wszystkim pomidory uprawiane w gruncie, może wystąpić również w tunelach, szczególnie w ciepłe (30 °C) i deszczowe lata. Objawy tej choroby pomidorów to pojawiające się na liściach pomidorów ciemnobrunatne, ograniczone nerwami plamy o wyraźnie zarysowanym koncentrycznym strefowaniu. Plamy osiągają wielkość do 1,5 cm. Z czasem zasychają i wykruszają się w środku. Liście, w wyniku przybywania plam, żółkną, zwijają się i obumierają. Porażenie owoców jest zlokalizowane w miejscach uszkodzenia skórki i w zagłębieniu szypułki. Porażone owoce gniją, a na powierzchni plam widoczny jest nalot grzybni. Do zwalczania alternariozy pomidora wykorzystuje się preparaty chemiczne zalecane do ochrony pomidorów przed zarazą ziemniaka. Aby zminimalizować ryzyko wystąpienia tej choroby pomidorów, należy unikać uprawy pomidorów w pobliżu plantacji ziemniaków. W miejscu, gdzie wystąpiła choroba, przez 3-4 lata nie uprawiamy pomidorów. Po zbiorach dokładnie oczyszczamy miejsce uprawy ze wszystkich resztek roślinnych. Możemy również wykonać profilaktyczne opryski pomidorów preparatem Biosept Active 33 SL. Zgorzel podstawy łodygi i brunatna zgnilizna owoców pomidora Obok zarazy ziemianka, zgorzel podstawy łodygi i brunatna zgnilizna owoców pomidora jest najgroźniejszą chorobą pomidorów. Wywołuje ją grzyb Didymella lycopersici bytujący w glebie. Poraża on łodygi oraz powoduje gnicie owoców. Na skutek tej choroby pomidorów zniszczeniu ulegają całe rośliny. Objawy zgorzeli łodygi i brunatnej zgnilizny owoców pomidora pojawiają się dość późno. Najczęściej kilka tygodni po posadzeniu roślin lub tuż przez zbiorem owoców. Rośliny więdną w wyniku uszkodzenia podstawy łodygi przez grzyb. Na łodydze, tuż nad ziemią pojawiają się brunatne gnilne plamy, obejmujące łodygę pierścieniowo. Na owocach zgnilizna pojawia się wokół szypułki, w postaci ciemnobrunatnych, zapadających się plam. Na plamach widoczne są drobne, czarne kuleczki. Zwalczanie tej choroby pomidorów polega na zapobieganiu jej wystąpieniu. Do siewu używamy zaprawionych nasion (Zaprawa nasienna T 75 DS/WS ‒ 0,3 g/100 g nasion). Należy zrobić 3-4 letnią przerwę w uprawie pomidora na tym samym stanowisku. Gdy wystąpią objawy choroby, rośliny usuwamy z całą bryłą korzeniową. Pozostałe rośliny opryskujemy naprzemiennie preparatami Curzate Cu 49,5 WP (40 g w 10 l wody/100 m²), Gwarant 500 SC (20 ml w 6-8 l wody/100 m²) lub Miedzian 50 WP (30 g w 7 l wody/100 m²). Szara pleśń Powodowana przez grzyb Botrytis cinerea stanowi największe zagrożenie dla pomidorów w okresie zimowo-wiosennej i jesiennej uprawy pod osłonami. Sprzyjające warunki rozwoju to 14-15 °C i wysoka wilgotność (97-98%). Objawy szarej pleśni na pomidorach występują na wszystkich nadziemnych częściach rośliny. Na liściach powstają szarozielone lub żółte plamy, które stopniowo się powiększają. Porażone liście zamierają. Na łodygach tworzą się duże szare lub brązowe plamy. Powyżej miejsca porażenia roślina zamiera. Na owocach pomidora pojawiają się wodniste, miękkie plamy. Na plamach na liściach, łodygach i owocach pojawia się charakterystyczny szary nalot grzyba. W zwalczaniu szarej pleśni w uprawie pomidorów na pierwszym miejscu stoi ograniczenie rozwoju choroby. Należy dbać o utrzymanie niskiej wilgotności powietrza w pomieszczeniach uprawowych. W okresie sprzyjającym rozwojowi choroby lub po zaobserwowaniu pierwszych objawów, opryskujemy rośliny preparatami chemicznymi, np. polecanymi w uprawie amatorskiej Amistar Opti 480 SC (20-25 ml w 10 l wody/100 m²), Signum 33 WG (2 g w 1 l wody, dawka cieczy: 10 l/100 m²) lub Switch 6. Rak bakteryjny pomidora Rak bakteryjny pomidora jest chorobą kwarantannową. Wywołuje ją bakteria Corynebacterium michiganense. Atakuje pomidory uprawiane w gruncie i pod osłonami. Uważany jest za najgroźniejszą chorobę bakteryjną pomidorów. Głównym objawem raka bakteryjnego pomidora jest więdnięcie liści. Na więdnących liściach pojawiają się brunatne plamy, a liście zamierają. Na początku więdnięcie może występować tylko po jednej stronie łodygi. Na przekroju łodygi widoczne są ciemne, brunatne smugi. Na pędach pojawiają się pęknięcia i śluzowate wycieki. Owoce pokrywają się ciemnymi plamami, tworzącymi tzw. ptasie oczko. Porażone owoce gniją. Zwalczanie raka bakteryjnego pomidora jest trudne. Aby zapobiec chorobie, należy przed siewem odkażać nasiona. Odkażamy również wszelkie narzędzia używane do pielęgnacji pomidorów. Gdy zaobserwujemy objawy choroby, usuwamy chore rośliny, a pozostałe opryskujemy preparatem Kocide 2000 35 WG (30 g w 10 l wody/100 m²). W miejscu, gdzie wystąpiła choroba przez kolejne 4 lata nie wolno uprawiać roślin z rodziny psiankowatych. Zwalczanie szkodników Aby mieć zdrowe rośliny i owoce pomidorów, należy zwalczać również szkodniki zwłaszcza mszyce, które są wektorami rozwoju niektórych chorób. Mszyce występują w uprawie pomidorów od maja do końca zbiorów. Najskuteczniejszym środkiem jest Mospilan 20 SP lub Agricolle. Groźnym szkodnikiem pomidora jest również mączlik szklarniowy, którego zwalczamy takimi środkami, jak Admiral 100 EC, Confidor 200 SL, Kohinor 200 SL, Mospilan 20 SP, a także środek Sherpa 100 EC. Zabieg opryskiwania należy wykonać bezpośrednio po stwierdzeniu obecności mączlika szklarniowego na roślinach w tunelach foliowych. Ryszard Rzeszowski Dolnośląski Ośrodek Doradztwa Rolniczego we Wrocławiu Jeden z 16 Ośrodków Doradztwa Rolniczego w kraju. Dolnośląski Ośrodek Doradztwa Rolniczego we Wrocławiu realizuje na obszarach wiejskich województwa dolnośląskiego zadania z zakresu doradztwa rolniczego. Podstawowym zadaniem Ośrodka jest doradztwo rolnicze, obejmujące działania w zakresie rolnictwa, rozwoju wsi, rynków rolnych oraz wiejskiego gospodarstwa domowego, mającego na celu poprawę poziomu dochodów rolniczych oraz podnoszenie konkurencyjności rynkowej gospodarstw rolnych, wspieranie zrównoważonego rozwoju obszarów wiejskich, a także podnoszenie poziomu kwalifikacji zawodowych rolników i innych mieszkańców obszarów wiejskich. Zainteresował Cię ten artykuł? Masz pytanie do autora? Napisz do nas tutaj
Tunel foliowy czy szklarnia ogrodowa? Pierwsza jest nieco tańszym rozwiązaniem i może się okazać bardziej praktyczna, ale przy uprawach – nie ma różnicy, którą opcję wybierzesz. Co w nich uprawiać? Poprosiliśmy Florę z Pola, aby podzieliła się z nami swoim doświadczeniem. – W wysokim tunelu albo w szklarni najczęściej uprawia się pomidory, papryki, ogórki i bakłażany, ale można też eksperymentować z mniej znanymi roślinami jak fasolnik chiński czy okra, czyli rośliny, które lubią ciepło – mówi nam Flora z Pola. Co siejemy pod osłoną? W tunelu można też siać na wiosenne zbiory, czyli w lutym/marcu: rzodkiewkę, sałatę, rukolę, szpinak, roszponkę. Latem będzie im w tunelu za ciepło. Potem można powtórzyć taki wysiew we wrześniu, a nawet w październiku. Dzięki tunelowi czy szklarni można mieć świeże warzywa nawet, gdy jest chłodniej. Tunel niski można wykorzystać do przyspieszenia wzrostu wielu roślin, nawet marchwi czy pietruszki. Gdy jest cieplej, wystarczy go ściągnąć. Czy papryka i pomidor się polubią? Papryka, pomidor i bakłażan są z tej samej rodziny i w teorii nie należy sadzić ich po sobie ani blisko siebie. Co więc robimy my, ale też Flora z Pola? Uzupełniamy podłoże w składniki pokarmowe – nawożąc ziemię kompostem, obornikiem, humusem. I to porządnie. – Można prewencyjnie stosować opryski zapobiegające chorobom grzybowym (ekologiczne, jak oprysk z mleka krowiego, wody i mydła potasowego). Warto też sadzić aksamitki, które przywabiają nicienie glebowe i je trują, można posiać nasturcję lub rumianek dla ochrony przed mszycami. Ja między pomidorami w szklarni sadzę sałaty kruche, które są mniej wrażliwe na wysokie temperatury od masłowych i bazylię. W trakcie wzrostu wegetatywnego podlewam je gnojówką z pokrzyw, później można też rozcieńczać obornik, a w trakcie owocowania podlewam gnojówką z żywokostu – radzi Flora z Pola. Florę z Pola znajdziesz na Facebooku i Instagramie. Polecamy jej wiedzę! Przez coroczne sadzenie tego samego gatunku lub gatunków z tej samej rodziny powinniśmy szklarnie myć np. mydłem potasowym, dosypywać kompostu i dbać o uzupełnienie składników mineralnych. – Jeśli sadzimy więcej niż jeden gatunek, czyli np. pomidory i ogórki warto zmieniać im miejsce co sezon np. pomidory po lewej stronie, ogórki po prawej i za rok na odwrót. Jest wiele różnych opinii co do sadzenia ogórków i pomidorów w jednym tunelu/szklarni, ogórek ma wyższe wymagania co do wilgotności powietrza i podłoża, ale w ogródkach amatorskich z powodzeniem można uprawiać w ten sposób te gatunki. Można to rozwiązać poprzez osobne podlewanie np. ogórek częściej, jeśli tunel ma rząd środkowy i drzwi są otwarte na przestrzał to na nim lepiej posadzić pomidory, wtedy będą miały przewiew, a po bokach ogórki – będą bardziej ochronione od wiatru i co za tym idzie wilgotność będzie tam wyższa. Ja się generalnie aż tak tym nie przejmuje, może plony ogórka są nieco niższe, ale nie wybuduje specjalnie dla nich drugiej szklarni… (jeszcze nie… ) – mówi Flora z Pola. Gdzie postawić tunel lub szklarnię? Powinno być to miejsce osłonięte od wiatru, nigdy w pełnym słońcu. Aby szklarnię zacienić, można ją opryskać wapnem.
Radomski region znany jest z uprawy papryki w nieogrzewanych tunelach foliowych. Występujące w ostatnich latach zjawiska pogodowe sprawiają, że tamtejsi producenci z obawą patrzą w przyszłość. Koszty produkcji i zagrożenia rosną, a ceny nie. Trudno jednak o jakąś alternatywę dla ich małych, ale wyspecjalizowanych gospodarstw. Czytaj dalej... Odbudowa Zdzisław Pająk (fot. 1), który prowadzi gospodarstwo wspólnie z synem Mariuszem, obecnie uprawia paprykę na powierzchni około 1 ha. Poprzedni sezon nie był korzystny dla gospodarstw położonych we Wrzeszczowie. Większość konstrukcji, w tym nowe tunele o konstrukcji stalowej, została zniszczona przez sierpniowe nawałnice. – W ostatnich latach zainwestowaliśmy w konstrukcje stalowe. Część takich tuneli w ubiegłym roku użytkowana była 3. rok, a niektóre dopiero pierwszy sezon – wszystko zostało zniszczone – powiedział pan Zdzisław. Pomimo tego, część plonu udało się zebrać, a dojrzewaniu papryki sprzyjała długa i ciepła jesień w minionym roku. Konieczna była jednak odbudowa tuneli. Gospodarz nie zdecydował się na pełną odbudowę konstrukcji stalowych, ale wykorzystał część elementów, jakie udało się odzyskać. Nowe tunele (tradycyjny wymiar to 7,8 x 30 m) oparto na słupach betonowych, połączonych kątownikami, do których przytwierdzono pałąki wykonane z rur odzyskanych ze zniszczonych konstrukcji (fot. 2). W taki sposób powstało 10 nowych tuneli. Tradycyjne konstrukcje wykonane z żerdzi sosnowych udało się częściowo wyremontować (fot. 3), niektóre trzeba było stawiać od nowa. Nowe konstrukcje przykryto folią Luminance z firmy Haygrove. Folia ta ma właściwości rozpraszania światła, co ogranicza ryzyko poparzeń owoców i w niewielkim stopniu obniża temperaturę w tunelu latem (w porównaniu z tradycyjnymi foliami). Z obserwacji Z. Pająka wynika, że jest też dosyć trwała i można ją użytkować co najmniej przez 3 kolejne sezony. W odbudowie gospodarstwa pomogło wsparcie rządowe w postaci refundacji kosztów przywrócenia potencjału rolnego. Producenci mogli uzyskać refundację do 90% nakładów na inwestycje związane z odnową gospodarstwa (w odniesieniu do wartości poniesionych strat). Pozwoliło to kupić specjalistyczny ciągnik New Holland TD4040 z ładowaczem czołowym. Kilka słów o uprawie W tym roku paprykę sadzono w tunelach od 10 kwietnia. Siewki były zamawiane w Grupie Producentów Rozsad Krasoń, a dalsza produkcja rozsady odbywała się już w gospodarstwie. Rośliny sadzi się w pojedynczych rzędach, w rozstawie 80 cm x 40 cm (na jeden tunel przypada około 750 roślin)…pełna treść artykułu zoatała opublikowana w czasopiśmie „Pod Osłonami” 2/2012 autor , 15 listopada 2012 Opublikowany w: warzywa Mikroorganizmy do ochrony warzyw pod osłonami, cz. 1 Ochrona biologiczna jest powszechnie stosowana w uprawach warzyw pod osłonami. Stopniowo wzrasta liczba preparatów biologicznych zawierających pożyteczne mikroorganizmy (bakterie, grzyby, drożdze). Zgodnie z przepisami wymagają one zarejestrowania w MINROL. W pierwszej części artykułu przedstawiamy przegląd [...]
Tunele foliowe, nazywane również cieplarniami foliowymi lub po prostu foliówkami, to świetny sposób na stworzenie bezpiecznego miejsca do uprawy roślin. W tunelu foliowym panują stabilne warunki, z podwyższoną temperaturą i wilgotnością. Takie szklarnie foliowe zapewniają ponadto efektywną osłonę przed skutkami silnych wiatrów, gwałtownych opadów atmosferycznych i późnowiosennych przymrozków, a także skutecznie wydłużyć wegetację roślin. Co można uprawiać w tunelu foliowym? Jak skonstruowane są najpopularniejsze tunele foliowe jednowejściowe? Najważniejsze zalety szklarni foliowych Tunele foliowe to jeden z najtańszych sposobów na stworzenie optymalnych warunków do rozwoju roślin, a co za tym idzie – maksymalizacji plonów. Tunele dostępne są w różnych rozmiarach, dzięki czemu z łatwością znajdziemy taki, który idealnie wpisze się w przestrzeń naszego ogrodu. Lekka konstrukcja foliowej szklarni umożliwia jej bezproblemowy montaż i demontaż oraz przeniesienie w inne miejsce, zapewniając równocześnie stabilność tunelu i wysoką odporność, na gwałtowne zjawiska pogodowe. Zalety uprawy prowadzonej w tunelu foliowym: możliwość stworzenia mikroklimatu dopasowanego do potrzeb danego gatunku / gatunków roślin; wydłużenie okresu wegetacji roślin i maksymalizacja zbiorów; uniezależnienie warunków uprawy od zmian warunków atmosferycznych, w tym ochrona przed skutkami ekstremalnych zjawisk pogodowych – gradobicia, ulew, silnych wiatrów; ochrona roślin i plonów przez chorobami grzybowymi i zmniejszenie zapotrzebowania na środki ochrony roślin; ochrona roślin i plonów przed szkodnikami. Tunele foliowe – co i jak można w nich uprawiać? Planując uprawę w foliowej szklarni należy wziąć pod uwagę specyfikę poszczególnych gatunków i wymagania roślin. Każda grupa będzie potrzebowała nieco odmiennego podejścia do pielęgnacji oraz indywidualnego dostosowania parametrów uprawy. Istotne jest również właściwe zaplanowanie uprawy pod względem terminów siewu i sadzenia, co pozwala na optymalne wykorzystanie ograniczonej przestrzeni w tunelu i np. wykorzystanie jednego miejsca dla dwóch roślin, które będą rosnąć po sobie. Należy pamiętać, że ze względu na ograniczony dostęp do wnętrza szklarni owadów, wiatru i deszczu – konieczne może być wspomaganie zapylania (to szczególnie ważne np. w uprawie pomidorów!). Co można uprawiać w szklarni ogrodowej? Oto rośliny uprawiane w tunelach foliowych najczęściej – zgodnie z chronologią sadzenia: biała kapusta, sałaty, kalarepy, szpinak i rzodkiewka – pierwsza grupa gatunków tzw. roślin przedplonowych, które w tunelu można sadzić pod koniec marca; pomidory, ogórki i papryka – gatunki ciepłolubne, które w tunelu foliowym mogą dojrzewać nawet 20 dni szybciej (w stosunku do uprawy pod gołym niebem), rośliny można sadzić na przełomie kwietnia i maja (paprykę 2 tygodnie później niż pomidory i ogórki); zioła jednoroczne (np. bazylia, koper ogrodowy, cząber, kolendra siewna) i zioła wielosezonowe (np. estragon, lubczyk, melisa). Szklarnie ogrodowe – jak są zbudowane? Szklarnie foliowe to stosunkowo proste konstrukcje, wykonane najczęściej z metalowych rurek oraz tworzywa sztucznego. Stalowa konstrukcja ma gwarantować stabilność szklarni ogrodowej, a wysokiej jakości folia – zapewniać optymalne warunki do uprawy roślin. Ponadto tunele foliowe mogą być wyposażone w jedno lub dwa wejścia (najczęściej w postaci rolowanych drzwi) oraz okna z moskitierami, umożliwiające odpowiednią cyrkulację i wilgotność powietrza wewnątrz szklarni. Foliówki mogą mieć kształt zbliżony do domku lub namiotu, ale zdecydowana większość produktów w tej kategorii wygląda jak tunel – stąd ich najpopularniejsza nazwa: tunel foliowy. Tunele foliowe dostępne są w różnych rozmiarach – te mniejsze, wyposażone są w jedno wejście, bez problemu wpisują się w niemal każdy ogród. Tunele foliowe z jednym wejściem od Focus Garden Tunele foliowe Focus Garden to szeroka gama produktów najwyższej jakości, z solidnymi konstrukcjami (opartymi na stalowych, obustronnie ocynkowanych profilach) i czterosezonowymi foliami, dostępnymi w dwóch kolorach: zielonym i białym. Nasze tunele z jednym wejściem zostały wyposażone w wygodne, szerokie, rolowane drzwi z jednej strony tunelu. Drzwi posiadają podwójny, wygodny w użytkowaniu zamek oraz łatwy w użytkowaniu system ich otwierania / zamykania. Każdy z oferowanych przez nas tuneli z jednym wejściem (poza najmniejszą szklarnią z regałami), posiada również minimum od dwóch do dziesięciu okien z moskitierami. Tunele foliowe z jednym wejściem dostępne są w następujących wersjach i gabarytach: tunel foliowy zielony / biały o powierzchni 6 m2 i wymiarach: 2x3x2m; tunel foliowy zielony / biały o powierzchni 7 m2 i wymiarach: 2×3,5x2m; tunel foliowy zielony / biały o powierzchni 8 m2 i wymiarach: 2x4x2m; tunel foliowy zielony / biały o powierzchni 10 m2 i wymiarach: 2,5x4x2m (również z podwójnymi drzwiami); tunel foliowy zielony / biały o powierzchni 13,5 m2 i wymiarach: 3×4,5x2m; tunel foliowy zielony / biały o powierzchni 18 m2 i wymiarach: 3x6x2m (również z podwójnymi drzwiami); tunel foliowy zielony / biały o powierzchni 24 m2 i wymiarach: 3x8x2m. Początkujący ogrodnicy i osoby posiadające minimalna ilość wolnej przestrzeni do zagospodarowania, mogą zdecydować się na kompaktowe szklarnie ogrodowe w formie prostopadłościanów i domków. Najmniejsza z nich ma wymiary: 140×73 cm, średnia: 140×140 cm, a największa: 200×77 cm.
pomidory i papryka w jednym tunelu